Cerberus (kod rozwoju: „MA-39”) to eksperymentalna broń biologiczna stworzona w ramach projektu B.O.W. Jest to pies rasy doberman zainfekowany wirusem T. Nie należy ich mylić z „psami zombie”, które obejmują wszystkie rasy psów zarażonych wirusem T w formie wtórnej. Wymawiane jako greckie słowo „Kerberos”; To stworzenie zostało nazwane na cześć mitologicznego strażnika Hadesa, gigantycznego psa o trzech głowach i kołnierzu z jadowitych węży.
Historia[]
Projekt Cerberus rozpoczął się na początku lat 80-tych, kiedy opracowano szczep β. Oczekiwano, że ulepszony szczep wirusa T stworzy mutanty bardziej odpowiednie do sprzedaży jako broń wojskowa i to właśnie dobermany zostały wybrane do projektu, ze względu na ich przydatne w zadaniach bojowych cechy. Chociaż ich skóra została dotknięta martwicą, to mięśnie pozostały w dużej mierze nienaruszone, a to oraz ich zwiększona siła i agresja uczyniły je jeszcze bardziej niebezpiecznymi niż przed infekcją. Koszt stworzenia Cerberusa był niski, ponieważ bazowano na już istniejących zwierzętach. Projekt został uznany za sukces i późniejsze Cerbery zostały stworzone przez sklonowanie jednego z prototypów. Laboratorium Arklay przeprowadzało testy na tych psach na dziedzińcu aż do wybuchu wirusa T w 1998 roku. Głodne, pozbawione nadzoru mutanty zbiegły do lasu i zaczęły napadać na turystów. Członkowie S.T.A.R.S. również zostali napadnięci przez te mutanty zaraz po ich lądowaniu niedaleko posiadłości Spencera.
Biologia[]
Mutacja spowodowała martwicę i rozkład tkanek, lecz w przeciwieństwie do ludzkich osobników, nie wpłynęło to na ich zwinność. Wzrost agresji i zawziętość umocniła jedynie ich mordercze instynkty.
Zainfekowane psy całkowicie wyzbywały się strachu, dlatego nie można już było ich przegonić za pomocą głośnych dźwięków. Zgodnie z wrodzoną towarzyską naturą psa, badanego można było nauczyć wykonywania podstawowych poleceń.
Jako inteligentne zwierzęta społeczne, zauważono u Cerberusów dwa rodzaje stosowanej taktyki, w zależności od tego, czy są one w grupie, czy też nie. Pojedynczy Cerberus krąży wokół wroga przez chwilę, po czym rzuca się na niego, starając się przegryźć gardło. Kilka Cerberusów natomiast, stara się ze sobą współpracować, na zmianę atakując cel, nie dając mu w ten sposób ani chwili wytchnienia. Jeden taki mutant może ważyć nawet 78 kg.
Rozgrywka[]
W większości przypadków potencjalna ofiara powinna usłyszeć dźwięk łapek jako wskazówkę ich obecności, ostrzegając, że Cerberus zdał sobie sprawę z obecności gracza i przygotowuje się do ataku. Będą wydawać krzyki, gdy zostaną zabite.
Resident Evil Zero[]
W Resident Evil Zero występuje kilka Cerberusów.
Resident Evil[]
Próba opuszczenia rezydencji w oryginalnych wersjach Resident Evil, Director's Cut i Deadly Silence, powoduje wpadnięciem do środka Cerberusa, który atakuje, zanim zamknie się drzwi. Po tej akcji, sprawdzając drzwi ponownie, wyświetla się komunikat: „To zbyt niebezpieczne, aby wyjść na zewnątrz!".
Przebiegając przez korytarz po posągu z Mapą Pierwszego Piętra na wazie spowoduje, że dwa przez Cerberusy wpadną przez okno.
Resident Evil (2002)[]
W REmake'u, otwarcie drzwi posiadłości powoduje, że Cerberus wejdzie do rezydencji przed jej zamknięciem. Próbując otworzyć drzwi ponownie wyświtli się komunikat: "To zbyt niebezpieczne, aby wyjść".
Podobnie do oryginału, bieganie przez ten sam korytarz skutkuje pęknięciem okna, tylko po to, aby dwa psy wskoczyły przez okno za drugim razem, gdy bohater wszedł do pomieszczenia.
Resident Evil: Operation Raccoon City[]
W Inserted Evil ARG odblokowany dokument opisuje eksperymenty elektryczne przeprowadzone na Cerberusach w obrębie rezydencji.