G
„G” to nazwa nadana każdemu mutantowi stworzonemu w wyniku procesów infekcji wirusem Golgota, czy to jako Pacjent Zero, czy też jego reprodukcje. Na potrzeby tego artykułu, w dalszej części „G” będą dalej nazywane tylko reprodukcje pierwotnego nosiciela.[1]
„G” występują w dwóch odmianach. Pierwszą z nich jest bezpośrednie potomstwo Pacjenta Zero, które – jeśli zostanie odrzucone przez ludzkiego nosiciela – rozwija się z formy embrionu w humanoidalne istoty pokryte nowotworowymi zmianami. Drugą odmianą są ich własne potomstwo, które pozostaje w formie embrionów i nie jest w stanie rozwijać się dalej.[1]
Historia[]
Podczas wydarzeń związanych z wybuchem epidemii w Raccoon City, również i wirus G przedostał się do miejskiego systemu kanalizacyjnego. Doprowadziło to do powstania w różnych punktach kanałów swego rodzaju wylęgarni mutantów, czyli terenów pokrytych nowotworową tkanką, z których powstawały mutanty G. Wiele z nich można było znaleźć w rurach kanalizacyjnych i tunelach, którymi się przemieszczały.[1]
Biologia[]
Ciało zainfekowanego człowieka jest szybko zjadane przez komórki G, co prowadzi do błyskawicznego przeobrażania fizycznej formy nosiciela w zupełnie inny organizm. Cały proces przypomina swego rodzaju skrajnie przyspieszoną ewolucję, którą można oglądać w czasie rzeczywistym. [2]
Organizm G jest obojnakiem i rozmnaża się poprzez wszczepianie zarodków do ludzkiego ciała, ale gdy istnieje niewielkie podobieństwo genetyczne między osobnikiem bazowym a żywicielem, następuje odrzucenie pasożyta, a to w konsekwencji prowadzi do brutalnej śmierci żywiciela. [2]
„G” występują w dwóch odmianach. Pierwszą z nich jest bezpośrednie potomstwo Pacjenta Zero, które – jeśli zostanie odrzucone przez ludzkiego nosiciela – rozwija się z formy embrionu w humanoidalne istoty pokryte nowotworowymi zmianami. Drugą odmianą jest larwa G, wyrzucana na zewnątrz przez dorosłego osobnika w odruchu wymiotnym. Produkowany w ten sposób rodzaj embrionu pozostaje w swej nierozwiniętej formie do końca życia, ponieważ nie znajduje się w organizmie żywiciela.
Kolejne reprodukcje „G” znacznie różnią się od ludzi, którzy zostali zakażeni wirusem G. Nie mutują bez końca jak dr William Birkin czy dr Curtis Miller ani nie regenerują uszkodzonych części ciała. Cykl życia „G” jest bardziej zgodny z organizmami płazów niż ssaków, a larwy G nie przypominają swoich rodziców.
Larwa G[]
Larwy G swym wyglądem przypominają żaby w stadium pośrednim między kijankami a dorosłymi osobnikami. Ciało składa się z głowy i tułowia, czterech kończyn oraz długiego ogona. Poprzez produkcję niezidentyfikowanego hormonu wzrostu, larwy G w ciągu minut są w stanie osiągnąć formę dorosłych organizmów G. Jednak z powodu defektu genetycznego, kolejne larwy, czyli potomstwo tak zreplikowanych organizmów G, nie są już w stanie produkować tego hormonu i pozostają w formie larwalnej przez całe życie.
Młode nie wymagają opieki rodziców i mogą przetrwać samodzielnie. Jedyną realizowaną potrzebą larw jest szukanie możliwości pasożytowania na ludzkich ciałach, żywych lub martwych, do wnętrz których dostają się przez przełyk. Zarodki ludzi zainfekowanych wirusem G, takich jak dr Birkin, są genetycznie zbliżone do ludzkich krewnych i dlatego reagują inaczej w zależności od stopnia pokrewieństwa nosiciela. I tak oto w przypadku Briana Ironsa, larwa (zarodek przekazany przez Williama Birkina) odrzuciła swojego żywiciela i uciekła. Z kolei w przypadku Sherry Birkin larwa przyjęła się ze względu na bliski stopień pokrewieństwa. Gdyby dziewczyna nie otrzymała szczepionki DEVIL na czas, stałaby się stworzeniem podobnym do swojego ojca.
Dorosły osobnik G[]
Jeżeli proces zagnieżdżenia w żywicielu się nie powiódł, larwy G zdolne do produkcji hormonów wzrostu dojrzewają w dorosłą formę. Dorosłe osobniki G mają postać humanoida, wyglądem niekiedy przypominają człowieka, lecz o bardzo rozległych deformacjach. Częstym zjawiskiem jest występowanie asymetrycznych, nowotworowych guzów, a także w pełni rozwiniętych gałek ocznych, powstających w losowych miejscach na ciele. Ze względu na powszechne ryzyko mutacji u tego gatunku, całkiem prawdopodobne jest istnienie dużej różnorodności między poszczególnymi osobnikami G.
G rozmnażają się bezpłciowo, a zdolność do rozmnażania osiągają krótko po własnych narodzinach.
Resident Evil: The Official Comic Magazine (WildStorm)[]
Karta promująca uniwersum z kategorii "Potwory"
Wersja od WildStorm trochę inaczej przedstawia sposób rozmnażania się mutantów G. W najwcześniejszych stadiach infekcji wirusem G, ludzki żywiciel ulega ohydnym mutacjom, podczas gdy ich prawdziwe źródło rośnie w jego wnętrzu. Kiedy potwór jest gotowy do opuszczenia gospodarza, zostaje zwymiotowany przez swojego żywiciela i szybko osiąga dojrzałość. Po osiągnięciu owej dojrzałości, produkowane są inne pasożyty, aby zapewnić jak najszybszą reprodukcję.[3]