β był kolejnym po α, wersją wirusa T zaprojektowanym przez pracowników badawczych w Laboratorium Arklay na początku lat 80. XX wieku.
Historia[]
Szczep β został najpierw został użyty w projekcie Cerberus. Zmodyfikowana wersja β, znana jako β II (Beta 2), została z kolei użyta jako środek wiążący podczas projektu Hunter, który miał na celu stworzenie całkowicie nowych istot poprzez łączenie genomów. Pierwszy udany prototyp projektu Hunter został sklonowany, w celu zapewnienia, że wszystkie następne okazy będą wykazywać identyczne właściwości.[1]